باروی ری

باروی ری قدمتی ۶۰۰۰ ساله دارد که احتمالاً مربوط به دوره مادها می باشد، ری بعد بر اثر زلزله خراب شد و سلوکوس اولین جانشین اسکندر آن را از نو آباد گردانید. باروی ری، دیواری است با کاربرد دفاعی که در دوره حکومت اشکانیان دورتادور شهر را در بر می‌گرفته و هم‌اکنون تنها حدود ۳ کیلومتر از بقایای این دیوار که قسمتی از آن بر روی صخره چشمه علی واقع شده باقی‌مانده است. این بارو دارای وسعتی در حدود ۱۸۰۰*۲۵۰۰ متر است و با باروی بسیاری از شهرهای نظامی مشابه قابل مقایسه‌است.اطراف آن در گذشته خندقی وجود داشته که در هنگام خطر برای دفاع آن را از آب پر می‌کرده‌اند. طول بقایای این بارو ۴۵۳ متر است که به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌گردد. حداکثر ارتفاع آن ۸ متر و حداقل آن ۳٫۲ متر می‌باشد. این دیوار قدیمی در بالای کتیبه فتحعلی شاه قاجار و در شمال چشمه علی واقع در شهر ری می‌باشد. این دیوار مانند باروی اصلی ری از چینه و خشت ساخته شده و دارای برج‌های پشتیبان است. در ظاهر نیمه شرقی آن به طور کامل و پی‌های آن در دیگر جهات در آغاز دوره قاجارباقی بود و حدود ری قبل از اسلام را نمایان می‌کرد. رابرت کر پورتر جهانگرد معروف انگلیسی در نقشه خود آن را ترسیم نموده‌است. این دژ نزدیک کارخانه گلیسیرین و کارخانه سیمان و در نزدیکی قلعه گبری واقع شده‌است. ری در گذشته به دو قسمت ری زبرین و ری برین تقسیم می‌شد که ری زیرین در شرق ری برین قرار داشته است.در زمان‌های مختلف این بارو مورد مرمت قرار گرفته‌است به ویژه یه زمان آل بویه که ری برین باستانی از نو ساخته شد، فخر الدوله قلعه ری باستانی را تعمیر و مرمت کرد. ظاهراً تاریخ بنای باروی ری باستانی تا دوره اسکندر و قبل از آن است. در احوال اسکندر آمده‌است در ری و ماد برای ممانعت از تجاوزات مردمان شمالی اسکندر قلاع (دژ) و شهرهایی ساخته بود. [۴] ری بعد بر اثر زلزله خراب شد و سلوکوس نخستین جانشیناسکندر آن را از نو آباد کرد. در دوره اشکانیان که این شهر پایتخت بود این بارو بوده است زیرا در نقشه کرپرتر نام دژهایی که یاد شده نشان می دهد آنها به آن دوره مربوط می‌شوند، از مثال‌های دیگری که در این مورد می‌توان اشاره کرد، دژ رشکان، دژ باب بلیسان (بلاسان) و دژ باب باطان می‌باشد. این بارو علاوه بر آسیبی که از باد و باران در گذشت زمان دیده‌است، به کلنگ کشاورزان نیز خراب گردیده و به جز اندکی از آن به جای نمانده است.

نمای کلی:
از مدارک دیگری که مربوط به باروی ری است عکس هوایی دکتر اشمیت باستان شناس در سال ۱۹۳۶ (میلادی) (۱۳۱۵ خ) که از بالا گرفته شده‌است. در این عکس چند نکته دارای اهمیت است وجود قسمت اعظم از باقی‌مانده های دژ اصلی بر راس کوهبی بی شهربانو و کارخانه قدیم سیمان در کنار آن و دو ردیف دیوار که از این ارتفاعات آغاز شده و به سمت دشت می‌باشد. دیوار سمت راست یکی از اضلاع سه گانه باروی شهر است که به سمت جنوب پیش می‌رود اما باروی سمت راست بر روی ارگ کشیده شده بود و به احتمال زیاد به عنوان حصار جدا کننده بین شهر و ارگ حکومتی کار برد داشته است. بقایای باروی قدیم ری که روی صخره های چشمه علی واقع شده از منتهی‌الیه شرقی کنار خیابان ابن بابویه تا غربی ترین نقطه آن در کل ۴۵۳ متر دراز دارد و به دو بخش عمده در دو سوی شرقی و غربی منبع آب تقسیم می شود و آن چه از این بارو باقی‌مانده توسط هیئت باستان شناسی چشمه علی به چهار قسمت اصلی a b c d تقسیم و نامگزاری شده است.

باروی شرقی:
این بخش از باروی از مجاورت جاده آسفالته‌ای شیب‌دار که از کنار چشمه علی به طرف شمال شرقی و بالای صخره امتداد می یابد آغاز شده و به سمت شرق کشیده می شود روی بخشی از این دیوار در سال های ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۰ جایگاهی به عنوان منبع آب برای آب‌رسانی به خانه های جدید اطراف چشمه ایجاد شد که متأسفانه موجب تخریب و انهدام بارو شده است طول این دیوار حدود ۱۶۳ متر و ارتفاع متوسط آن حدود ۵ متر، حداکثر ارتفاع ۸ متر و حد اقل آن ۲/۲۰ متر و عمق حفره ایجاد شده در پایین دیوار ۷۰ سانتی‌متر تا ۱۱۰ سانتی‌متر است.

باروی غربی:
بخش غربی باروی قدیم ری از مجاورت جاده و دیوار غربی منبع آب و از نقطه ای که دیوار شرقی آغاز می شود شروع شده و بر خط الراس صخره به طرف غرب امتداد می یابد طول این صخره حدود ۲۹۰ متر است و به ۹ قسمت می شود و باروی باقی‌مانده در آن چهار قطعه است این بخش از بارو دارای چهار قسمت می‌باشد.

قسمت اول:
دیوار این قسمت به طول ۷۰ متر کاملاً تخریب شده و اهالی محل روی آن سه واحد مسکونی احداث کرده اند از کمیت و کیفیت این قسمت از دیوار اطلاعی در دست نیست.

قسمت دوم:
دیوار A اولین قطعه از دیوار غربی که بقایای آن قابل دیدن و مشاهده است دارای ۳/۴۰ متر درازا و ۱/۸۰ متر بلندی از کف فعلی و ۲/50 متر پهناست و در پناه بلندترین نقطه ضخره چشمه علی واقع شده است.این قطعه از دیوار شباهت و ترکیبی از دیوار ندارد بلکه بیش تر به توده ای از خاک شبیه است که در امتداد صخره واقع شده است.

قسمت سوم:
حد فاصل میان دیوار AوB به درازای ۲۸/۶۰ متر که در آن جا صخره چشمه علی از بیش ترین ارتفاع بر خوردار است باروی قدیم ری کاملاً تخریب شده و اثری از آن وجود ندارد حتی آوار و خاک های حاصل از تخریب دیوار بر اثر گذشت سال های متمادی وزش باد و بارش های سالیان دراز کاملاً شسته و پاک شده و نشانی از آن باقی نمانده است.

قسمت چهارم:
دیوارB، طول این دیوار ۱۸/۷۰ متر عرض آن در بیش ترین اندازه ۳ متر و در کم ترین نقطه ۲/۵۰ متر و ارتفاع حداکثر و حداقل آن به ترتیب ۴/۳۰ و۲ متر است.

قسمت پنجم:
حد فاصل میان دیوار b به طرف غرب تا دیوار C، طول این قسمت ۷/۲۰ متر است.

قسمت ششم:
دیوار C دارای ۱۹ متر طول و ۲/۷۰ متر بلندی و ۲/۵۰ متر پهنا دارد.

قسمت هفتم:
حد فاصل میان قطعه ششم یا دیوار C به طرف غرب تا دیوار D به درازای ۱۶/۵۰ متر.

قسمت هشتم:
دیوار D از منتهی‌الیه غربی قسمت هفتم که صخره طبیعی است آغاز و به درازای ۱۶ متر امتداد می یابد این قطعه دارای ۶۰/۴۰ متر بلندی و پهنای متغیر ۱/۱۰ تا ۲/۷۰ متر است.

قسمت نهم:
از منتهی‌الیه جبهه غربی دیوار D صخره سنگی چشمه علی با اندکی پستی و بلندی حدود ۱۳۰ متر به طرف غرب امتداد می یابد.